آمازون ایرانی

پیش به سوی تاسیس آمازون ایرانی!

اختصاصی وبلاگ شرکت طراحی پرتو : صندوق بین المللی پول , تراز رشد اقتصادی ایران را در سال جاری ۶.۶ درصد پیش بینی کرده است . این خبر شیرین , فراتر از جنجالهای سیاسی مرسوم و طیف نگری های میان تهی , چند پیام روشن و عمده برای ما ایرانیان دارد .
سیاست تعیین تکلیف اقتصادی با جهان ( حتی به صورت فشل و ناتمامش ) و تلاش هر چه بیشتر دولت برای شفاف سازی اقتصاد ملی ( حتی بدین صورت کند و کم شتاب ! ) و نتیجه تنش زدایی نسبی با کشورهای کلیدی جهان , حاصلش فرجامی بوده است که در این تلکس خبری به وضوح حاصل آن را می بینیم .

علاوه بر تمام اینها , حکایت رونق یافتن راندمان تولیدی نفت ایران هم مزید بر علت شده است و پیش بینی اقتصاددانان را تا مرز گمانه ی رشد اقتصادی ۴/۷ درصدی پیش برده است .

در میان شادی حاصل از شنیدن این خبر اما , نمی توان حکایت نقصان اقتصاد ملی را در کاربست صادرات غیر نفتی نادیده انگاشت و خاطر نشان نکرد که اقتصاد نیمه جان ایرانی هنوز قربانی عدم کاربست سیاستهای استاندارد و کلیدی جهت بلوغ اقتصاد غیر نفتی است .

چندی پیش طی مقاله ای در باب طرح “اقتصاد خلاقانه ی کره جنوبی در سال جاری به تفصیل نوشته بودیم . یکی از پویا ترین قطبهای اقتصادی آسیا که با اعلانی رسمی ۷۰ درصد مشاغل سود آورش را حاصل به بلوغ رسیدن مشاغل استارتاپی اش می داند .

در همان مقال , در باب سیلیکون ولی و سیاست حفظ و قرنطینه ی پول ملی ایالات متحده نیز نوشته بودیم و در باب اینکه تلاش عظیم شغلهای نوپا برای کارآفرینی و ورود سرسام آور ارز از جهان پاشنه آشیل تمامی اقتصاد کشورهای مدرن جهان شده است .
و حالا در آستانه سومین دهه قرن بیست و یک , این اعجاز غیر قابل انکار مشاغل مرتبط با حوزه ی آی تی ست که می تواند مشعل اقتصاد غیر سوختی را در جهان روشن نگاه دارد .

فروشگاه آمازون ، نمونه ی روشنی از بلوغ اقتصاد آمریکایی است .این شرکت با اتخاذ سیاستی مبتنی بر خرده فروشی در سراسر جهان توانسته است منابع ارزی سرسام آوری را وارد کشور مطبوع خود کند . نمونه ی آشکار آن رکورد ۴۰ درصدی فروش کتاب آمریکایی در جهان در سال ۲۰۱۴ بوده است .

هالیوود در آن سوی ماجرا توانسته است در پایگاه چهارمین صنعت صادراتی ایالات متحده جای خود را محکم کند .

اقتصاد غیر سوختی , امروزه با چنین رویکردی خود را از منش صادرات سنتی بازار دور کرده است و ما هم باید به ناچار نگاه و رویکردمان را همگام با چنین افقی دگرگون کنیم .

ایران در حوزه ی صادرات غیر نفتی از تخته ی فرش سنتی گرفته تا میوه ایرانی و زعفران ناب سرا مد است . چرا نباید از این پتانسیل برای بلوغ یک فروشگاه جهانی کارآمد سود جست ؟ .

چرا ستادهای مشوق شرکتهای دانش بنیان , به فکر ایجاد یک شبه آمازون ایرانی نمی افتند ؟ یک فروشگاه جهان شمول که بتواند صنایع دستی ایران را , فرش ایران را , زعفران ایران را , پسته ایران را , گز و باسلوق و حلوای ایران را در یک فروشگاه ملی به جهانیان عرضه کند و ارز آوری را توسعه بخشد .

چرا ستادهای گردشگری به فکر ایجاد ساز و کاری برای رونق دادن به امر گردشگری نمی افتند ؟. چرا ما برنامه ای در پلتفرمهای گوناگون برای معرفی تاریخ و فرهنگ و موزه ایرانی به چهانیان نداریم .

چرا به فکر ایجاد ساز و کاری برای سامان دادن به استودیوهای بزرگ فیلم سازی نمی افتیم ؟ برای کشوری که به افتخار آفرینی سینمایش شهره است تن دادن به چنین سازو کاری معادل شرط بندی قطعی روی اسب برنده است .

عظم به ایجاد و ارتقا پایگاه های دانش بنیان تنها کلید رهایی نقصان دیر پای اقتصاد به نفت دوخته ی ماست , باید سنگهای بی عملی را بست و پای خلاقیت و تکنولوژی را باز گذاشت ، شاید روزی روزگاری بتوانیم بر روی تلکس خبر گزاریها رشد دو رقمی سرانه ی خود را به نظاره بنشینیم .

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *